Zawód marzeń: poszukiwacz skarbów

Wprawdzie moje znaleziska ograniczają się do kilku ramek, doniczek, krzesła i witrynki, ale to nie przeszkodzi mi marzyć o byciu korsarzem oceanu staroci, poszukiwaczem skarbów wirtualnej dżungli, szarą eminencją najlepszych internetowych aukcji. Czyli słów kilka o tym co będę robić jak już przeniosę się na starość do chatki w Beskidzie Niskim i podepną mi tam wifi.

Mój mąż będzie wtedy z balkonikiem przemierzał pobliskie szlaki, a ja sącząc domową nalewkę, a ja podeprę dłonią zmarszczki i zaloguję się w serwisie ogłoszeniowym.

Kasa

Słowo - klucz. Główna oś obrotowa gospodarki i każdego gospodarstwa domowego. Jestem przeciętniakiem zarobkowym, z dwójką dzieci, więc marzenie o dizajnerskim wazonie nie przedłożę ponad zakup pieluch i zgrzewki mleka. Jeśli kiedyś postanowię kupić sobie zastawę stołową za kilka tysięcy, to wiedzcie, że najprawdopodobniej sprzedałam dla niej nerkę.

Starocie, są wielokrotnie tańsze od nowych przedmiotów i nie trzeba dla nich wycinać organów (za wyjątkiem XVII-wiecznych drewnianych mebli w cenie zdrowej wątroby). Malowanie podniszczonych mebli nie jest już żadną tajemnicą, jest wiele farb, które świetnie pokryją nawet lakierowaną powierzchnię. Można też poszukać ciekawych dodatków, które nie zrujnują kieszeni, a jednocześnie pozwolą czuć się naszemu salonowi, jedynym w swoim rodzaju (nigdy do końca nie wiem, czy to dobrze, czy źle).

Wszystko i nic

Portale aukcyjne, serwisy ogłoszeń lokalnych, to nic innego jak wirtualne stragany. Skończyły się niestety czasy, gdy drewniany nakastlik po babci, sprytny wnuczek próbował upchnąć za zgrzewkę browca, a szafę w idealnym stanie kupowało się za stówkę, bo właściciel wymieniał ją na system przesuwny z Ikea. Teraz każdy mebel to antyk, pomimo że bokiem odchodzi sklejka. Każda szafka na wysoki połysk, ma w tytule aukcji słowo "prl", co w ocenie sprzedającego podnosi jej wartość trzykrotnie. Idąc na fali mody na wszystko co powstało przed erą płyty pilśniowej, sprzedający uważają każdy grat za dzieło sztuki. To nie znaczy, że nie znajdzie się już ciekawych przedmiotów w niskich cenach, ale jest to zdecydowanie trudniejsze. 

Sama dałam się ponieść emocją, i gdyby nie odradziły mi lepiej zorientowane koleżanki, byłabym posiadaczką "duńskiego klasyka". Z klasykiem miało to niewiele wspólnego, natomiast słowo "duński" zabiło we mnie obiektywizm w ocenie relacji ceny do jakości.
Z drugiej strony przez ułamek sekundy, na stronie olx, widniało ogłoszenie w którym całkowicie za darmo można było zdobyć drewniany stół. Cuda się zdarzają, warto szukać.

Targi staroci

Szczęśliwi ci, który w takim miejscu potrafią się odnaleźć. W miejscu gdzie pośród korpusików lalek i plastikowych sztućców, butów nie do pary i połamanych parasolek, znajdują skarby. Idą na ten pod krakowską Halą Targową, przybieram minę obojętności, z lekką domieszką fachowego spojrzenia - tak to wygląda w mojej głowie. Najprawdopodobniej jednak wyglądam jak chomik w labiryncie. Niemniej jednak nigdzie nie kupi się ramek, wazoników i rzeczy niepotrzebnych a niezbędnych, których właścicielem można się stać po wypowiedzeniu magicznego zaklęcia: "biorę za piątkę".

Strych babci

Najcudowniej znaleźć miejsce, gdzie moda na prl lub naturalne drewno jeszcze nie dotarła. Gdzie stoliczek Lack można wymienić na krzesło z fabryki Radomsku. Ile jeszcze zapomnianych skarbów leży schowanych na strychach, by być posiłkiem korników? Ich właściciele zastanawiają kiedy przerobią je na opał, bo przecież już takie niedzisiejsze. 

W jednej z grup na Facebooku pojawił się wpis ze zdjęciami pokazującymi dwa przedwojenne wózki dla lalek i piękny kredens, z pytaniem co można z tym zrobić. Najpierw krew w żyłach zmroziły mi propozycje przerobienia ich na przydomowe kwietniki. Kolejne propozycje były już finansowe. Skończyło się szczęśliwie dla wózków, zostały sprzedane za dwieście złotych od sztuki. Podejrzewam, że kredens też znalazł swojego właściciela. Całe szczęście dla niego, zanim został przerobiony na materiał opałowy. 

Ciężko jest jednak znaleźć miejsca, gdzie można nabyć meble, bez konieczności rezygnacji z przez kilka tygodni, z dóbr takich jak cukier i wędlina.
Przeżuwam tęsknie suchy chleb, popijam niesłodką herbatą i liczę na to, że kiedyś mym oczom ukaże się drewniany stolik nocny, w cenie niższej niż Ikeowe klasyki. Uparłam się jak głupia, że znajdę taki mebel i nie będzie on asortymentem sieciówki. Nie wiem nawet dlaczego, ale jak już baba się na coś uprze...

Skośne nóżki do mebli to prawdziwy rarytas. Dla tych szukam jeszcze miejsca w moim domu, gdy tylko wytruję korniki. Najprawdopodobniej dzieło rąk mojego dziadka, znalezione na strychu rodzinnego domu.

Sklepy

Powstają pierwsze sklepy internetowe poszukiwaczy skarbów. Kibicuję takim pomysłom, bo w przyszłości zaoszczędzą mój cenny czas. W dodatku zakładane przez pasjonatów, dają gwarancję jakości skarbów. W większości spotykam je na portalach aukcyjnych, ale mam też ciekawą domenę do polecenia ALE MECYJE.
Pojedyncze sztuki, dobre ceny i ciekawy asortyment, sprawiają, że przyłapuję się na przeglądaniu tej strony z miną karpia, a wewnętrzny kornik wgryza się głębiej w mózg. Szczerze kibicuję takim inicjatywom. ALE MECYJE, powodzenia w świeżo rozpoczętym wirtualnym życiu!

www.alemecyje.pl

Morał

Jeśli posiadasz namiary, link, numer telefonu, jednym słowem cokolwiek co pomoże innym namierzyć ciekawe miejsca pełne staroci i gratów, to proszę napisz. Nie dajmy gnić pięknym przedmiotom. Tu wcale nie chodzi o bycie koneserem, znawcą staroci ani fachowcem od współczesnego dizajnu. Niech dobre jakościowo przedmioty nie kończą jako przydomowe kwietniki.

Jeśli zaś jesteś fanem lakierowanej płyty, to też fajnie. Nie każdy musi z upodobaniem maniaka przerabiać dom na skansen. Dobrze, że się różnimy i nie mamy identycznych gustów, inaczej byłoby strasznie nudno na świecie.

Problem pojawia się, gdy tą samą przestrzeń mieszkalną dzieli świr wzdychający do stołu w skansenie i fan systemów przechowywani pokrytych lakierowaną drewnopodobną okleiną (Buziaczki mężu!)